مرجع خدمات اينترنتي ایران

برخی از انواع پرکاری تیروئید ممکن است ژنتیکی باشند. بیماری گریوز شایع ترین علت پرکاری تیروئید در ایالات متحده است. این اختلال هفت تا هشت برابر در زنان شایع‌تر از مردان است.

پرکاری تیروئید زمانی اتفاق می افتد که مقادیر بیش از حدی از هورمون تیروئید در بدن شما وجود داشته باشد. این وضعیت تیروتوکسیکوز نیز نامیده می شود. غده تیروئید بیش فعال یا بزرگ شده ممکن است هورمون تیروئید بیشتری تولید کند.

به گزارش دکتر داروساز، تیروئید یک غده پروانه ای شکل در جلوی گردن شما است. این غده، هورمون های تیروئیدی به نام های T3 و T4 تولید می کند. این هورمون ها:

به بدن شما در استفاده از انرژی کمک کنید

به تعادل دمای بدن کمک می کنند

به عملکرد صحیح مغز، قلب و سایر اندام ها کمک می کنند

برخی از انواع پرکاری تیروئید ممکن است ژنتیکی باشند. بیماری گریوز شایع ترین علت پرکاری تیروئید در ایالات متحده است. این اختلال هفت تا هشت برابر در زنان شایع‌تر از مردان است.

در برخی موارد، سرطان های تیروئید نیز ممکن است باعث پرکاری تیروئید شود.

پرکاری تیروئید را می توان به راحتی با سایر بیماری ها اشتباه گرفت. طیف علائم آن شامل:

کاهش وزن ناگهانی

افزایش اشتها

اضطراب، تحریک پذیری و عصبی بودن

تغییرات خلق و خوی

مشکل در خوابیدن

احساس گرما

تعریق

ضربان قلب سریع یا تپش قلب

خستگی 

ضعف عضلانی

لرزش دست یا لرزش خفیف

حرکات مکرر یا دیگر تغییرات در حرکات روده

نازک شدن پوست

موهای ظریف و شکننده

تغییر قاعدگی

بزرگ شدن غده تیروئید (گواتر)

تورم در پایه گردن شما

تغییرات در چشم

پوست قرمز و ضخیم بالای پا و ساق پا

درمان استاندارد پرکاری تیروئید

اگر پرکاری تیروئید دارید، درمان ضروری است. سطوح بالای هورمون های تیروئید در بدن شما می تواند سمی باشد. پرکاری تیروئید در صورت عدم درمان ممکن است منجر به مشکلات قلبی، تحلیل استخوان، خطر شکستگی و سایر مسائل شود.

پزشک ممکن است داروهای ضد تیروئید تجویز کند. این داروها به تعادل غده تیروئید پرکار کمک می کنند. در برخی موارد، درمان ممکن است شامل پرتودرمانی یا جراحی تیروئید باشد.

برخی از غذاها می توانند به سلامت تیروئید شما کمک کرده و برخی از اثرات منفی این وضعیت را کاهش دهند. برخی از مواد معدنی، ویتامین ها و سایر مواد مغذی برای تعادل عملکرد تیروئید ضروری هستند.

معمولاً قبل از انجام برخی درمان های پرکاری تیروئید، یک رژیم غذایی کم ید تجویز می شود. به عنوان مثال، قبل از پرتودرمانی برای حذف سلول های تیروئید اضافی یا آسیب دیده، باید از یک رژیم غذایی کم ید پیروی کنید.

پس از درمان، همچنان حفظ تعادل ید در رژیم غذایی مهم است. سایر غذاها به محافظت از تیروئید و کاهش اثرات طولانی مدت پرکاری تیروئید کمک می کنند.

غذاهای مجاز در پرکاری تیروئید

غذاهای کم ید

ماده معدنی ید نقش کلیدی در ساخت هورمون های تیروئید دارد. رژیم غذایی کم ید به کاهش تولید هورمون های تیروئید کمک می کند. این مواد غذایی را به رژیم غذایی روزانه خود اضافه کنید:

نمک غیر یددار

قهوه یا چای بدون کافئین (بدون شیر یا خامه های لبنی یا سویا)

سفیده تخم مرغ

میوه تازه یا کنسرو شده

آجیل های بدون نمک و کره های آجیل

نان خانگی یا نان های فاقد نمک، لبنیات و تخم مرغ

ذرت بو داده با نمک غیر یددار

جو دوسر

سیب زمینی

عسل

شربت افرا

  کلسترول خون: HDL یا LDL، مقادیر نرمال و عوارض

سبزیجات چلیپایی

سبزیجات چلیپایی و انواع دیگر آن می توانند از مصرف ید توسط غده تیروئید شما جلوگیری کنند. آنها ممکن است برای پرکاری تیروئید مفید باشند:

شاخه های بامبو

بوک چوی

کلم بروکلی

کلم بروکسل

کاساوا

گل كلم

سبزی کولارد

کلم پیچ

خردل

روتاباگا

ویتامین ها و مواد معدنی

چندین ماده مغذی برای سلامت تیروئید و ایجاد تعادل در تولید هورمون تیروئید ضروری هستند.

آهن

آهن برای بسیاری از عملکردهای حیاتی بدن از جمله سلامت تیروئید مهم است. این ماده معدنی برای سلول های خونی ضروری است تا اکسیژن را به هر یک از سلول های بدن شما برساند.

سطوح پایین آهن با پرکاری تیروئید مرتبط است. مقدار زیادی آهن از طریق رژیم غذایی خود با مصرف غذاهایی مانند موارد زیر کسب کنید:

لوبیا خشک

سبزیجات برگ سبز

عدس

آجیل

طیور مانند مرغ و بوقلمون

گوشت قرمز

دانه ها

غلات کامل

سلنیوم

غذاهای غنی از سلنیوم ممکن است به متعادل کردن سطح هورمون تیروئید و محافظت از تیروئید شما در برابر بیماری کمک کنند. سلنیوم به جلوگیری از آسیب سلولی و حفظ سلامت تیروئید و سایر بافت ها کمک می کند.

منابع غذایی خوب سلنیوم عبارتند از:

آجیل برزیلی

دانه های کوسکوس

دانه های چیا

قارچ

چای

گوشت، مانند گوشت گاو و بره

برنج

سبوس جو دوسر

طیور مانند مرغ و بوقلمون

دانه های آفتابگردان

روی

روی به شما کمک می کند از غذا برای تولید انرژی استفاده کنید. این ماده معدنی همچنین به حفظ سلامت سیستم ایمنی و تیروئید شما کمک می کند. منابع غذایی غنی از روی عبارتند از:

گوشت گاو

نخود

پودر کاکائو

بادام هندی

قارچ

دانه کدو تنبل

گوشت بره

کلسیم و ویتامین D

پرکاری تیروئید باعث ایجاد استخوان های ضعیف و شکننده می شود. توده استخوانی ممکن است با شروع درمان ترمیم شود. ویتامین D و کلسیم برای ساختن استخوان های سالم ضروری هستند.

غذاهای غنی از کلسیم عبارتند از:

اسفناج

سبزی کولارد

لوبیا سفید

کلم پیچ

بامیه

آب پرتقال غنی شده با کلسیم

شیر بادام

غلات غنی شده با کلسیم

ویتامین D در این غذاهای کم ید یافت می شود:

آب پرتقال غنی شده با ویتامین D

غلات غنی شده با ویتامین D

جگر گاو

قارچ

ماهی چرب

چربی های سالم

چربی هایی که از غذاهای کامل و عمدتاً فرآوری نشده به دست می آیند، میتوانند به کاهش التهاب کمک کنند. این امر به محافظت از سلامت تیروئید و تعادل هورمون های تیروئید کمک می کند. چربی های غیر لبنی در رژیم غذایی کم ید مهم هستند. این نوع چربی ها در غذاهای زیر یافت می شوند:

روغن بذر کتان

روغن زیتون

روغن آووکادو

روغن نارگیل

روغن آفتابگردان

روغن گلرنگ

آووکادو

آجیل و دانه های بدون نمک

ادویه ها

برخی از ادویه ها و گیاهان دارای خواص ضد التهابی برای کمک به محافظت و تعادل عملکرد تیروئید هستند. طعم و اثر آنتی اکسیدانی را با مصرف ادویه های زیر به وعده های غذایی روزانه خود اضافه کنید:

زردچوبه

فلفل سبز

فلفل سیاه

غذاهای ممنوع در پرکاری تیروئید

مصرف ید اضافی

خوردن بیش از حد غذاهای غنی از ید یا غنی شده با ید ممکن است منجر به پرکاری تیروئید یا بدتر شدن آن در برخی موارد شود.

  درمان ریزش مو ناشی از اختلالات تیروئید

طبق گفته مؤسسه ملی بهداشت (NIH)، یک قاشق چایخوری نمک یددار حاوی 304 میکروگرم (mcg) ید است.

غذاهای دریایی بیشترین ید را دارند. فقط 1 گرم جلبک دریایی حاوی 23.2 میکروگرم یا 0.02 میلی گرم ید است.

طبق گفته NIH، دوز روزانه توصیه شده ید حدود 150 میکروگرم (0.15 میلی گرم) است. یک رژیم غذایی کم ید حتی به مقادیر کمتری از این مقدار ید نیاز دارد.

از مصرف غذاهای دریایی و افزودنی های غذاهای دریایی زیر خودداری کنید:

ماهی

جلبک دریایی

میگو

خرچنگ

سوشی

کاراگین

آگار آگار

جلبک ها

آلژینات

نوری(nori)

کلپ(kelp)

از مصرف سایر غذاهای حاوی ید پرهیز کنید مانند:

شیر و لبنیات

پنیر

زرده تخم مرغ

نمک ید دار

آب یددار

بعضی رنگ های خوراکی

برخی از داروها نیز حاوی ید هستند. اینها شامل:

آمیودارون (نکسترون)

شربت های سرفه

رنگهای کنتراست پزشکی

مکمل های گیاهی یا ویتامینی

گلوتن

در برخی افراد، گلوتن ممکن است با ایجاد التهاب ، منجر به آسیب به تیروئید شود. حتی اگر حساسیت یا عدم تحمل گلوتن ندارید، ممکن است محدود کردن یا کم کردن مصرف گلوتن مفید باشد.

برچسب های مواد غذایی را برای مواد حاوی گلوتن بررسی کنید مانند:

گندم

جو

مخمر آبجو

مالت

چاودار

تریتیکاله (triticale)

سویا

در حالی که سویا حاوی ید نیست، نشان داده شده است که با برخی از درمان های پرکاری تیروئید در حیوانات تداخل دارد. از مصرف غذاهای حاوی سویا اجتناب کنید مانند:

شیر سویا

سس سویا

توفو

خامه های مبتنی بر سویا

کافئین

غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین مانند قهوه، چای، نوشابه و شکلات می توانند علائم پرکاری تیروئید را تشدید کنند و منجر به افزایش اضطراب، عصبی بودن، تحریک پذیری و ضربان قلب سریع شوند.

اگر کافئین این تأثیر را روی شما دارد، اجتناب از مصرف یا محدود کردن مصرف آن ممکن است گزینه خوبی باشد. سعی کنید نوشیدنی های کافئین دار را با دمنوش های گیاهی طبیعی، آب طعم دار یا سرکه سیب داغ جایگزین کنید.

نتیجه گیری

پرکاری تیروئید ممکن است همیشه قابل پیشگیری نباشد، اما قابل درمان است.

در صورت داشتن هر یک از علائم پرکاری تیروئید به پزشک مراجعه کنید. درمان خود را دقیقاً همانطور که تجویز شده است، به همراه تمام توصیه های غذایی مربوطه، دنبال کنید.

با پزشک یا متخصص تغذیه خود در مورد ایجاد تغییرات کوتاه مدت و بلند مدت در رژیم غذایی خود صحبت کنید. این کار می تواند به تعادل عملکرد تیروئید کمک کند و از بدن شما در برابر اثرات پرکاری تیروئید محافظت کند.

از غذاهای کامل خانگی با رژیم کم ید لذت ببرید. از غذاهای رستورانی، بسته بندی شده یا فرآوری شده و سس های آماده و مارینادها (marinades) خودداری کنید. اینها ممکن است حاوی ید اضافه شده باشند.

اگر رژیم غذایی کم ید دارید، دریافت ویتامین D و کلسیم کافی دشوارتر است. با پزشک یا متخصص تغذیه خود در مورد مصرف مکمل های این مواد مغذی صحبت کنید.

اکثر محدودیت های غذایی موقتی خواهند بود. سایر تغییرات رژیم غذایی، بخشی از یک سبک زندگی سالم و متعادل برای سلامت کلی و تندرستی بهتر است.

آخرین بررسی پزشکی در 10 مارس 2021

منبع:

www.healthline.com

مطالعات نشان می دهد، شواهد علمی درباره ارتباط رژیم غذایی و گروه‌های خونی وجود ندارد.

 طبق بررسی‌های یک مرکز پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو، هر گروه خونی غذاهای خاصی دارد که هر فرد باید طبق گروه خونی خود آن‌ها را مصرف و برای کاهش وزن، بهبود سلامت گوارشی و سلامت کلی از برخی مواد غذایی نیز اجتناب کند.

به گزارش همشهری آنلاین، اما این یافته‌ها و همچنین یافته‌های دیگر پیرامون ارتباط گروه خونی با تغذیه چقدر از نظر علمی معتبر هستند؟ در این باره و نقص‌های رژیم غذایی مبتنی بر گروه های خونی، گفت و گویی با دکتر خدیجه رحمانی استاد تغذیه دانشگاه شهید بهشتی انجام داده‌ایم که در پی می‌خوانید.

رحمانی با اشاره به این که شواهد علمی کافی برای حمایت از ایده ارتباط رژیم غذایی با گروه‌های خونی وجود ندارد، گفت: پس از بررسی منابع علمی مشخص شد که شواهد علمی در زمینه اینکه «هر گروه خونی رژیم غذایی مختص به خودش را دارد» وجود ندارد که بتواند ارتباط معنی داری را میان گروه خونی و تغذیه افراد نشان دهد.

افراد خاصی این نظریه را مطرح کرده‌اند شما زمانی که به مطالبی که در این زمینه نوشته شده نگاه می‌کنید همه آن‌ها به نظر یک فرد ارجاع می‌دهند دکتر «دی آدامو» که این فرضیه را مطرح کرده و کتابی با عنوان «Eat Right ۴ Your Type»نوشته که بسیار پر فروش بوده، برای بررسی بیشتر این مساله به مقاله دانشگاه ایالتی اوهایو که به این مساله پرداخته بود نیز رجوع کردم. در این مقاله که در ۷ فوریه ۲۰۲۴ انتشار یافته به این مساله اشاره شده بود که شواهد علمی کافی برای حمایت از این ایده وجود ندارد.

او همچنین به شواهد دیگری در این رابطه اشاره کرد و گفت: در ژورنال ایرانی دیابت و چاقی که متعلق به دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد است و در سال ۲۰۲۳ انتشار یافته، ارتباط رژیم‌های غذایی مرتبط با گروه‌های خونی با دیابت بارداری بررسی شده و در انتهای مقاله این ژورنال نیز به این مساله اشاره شده که هیچ ارتباط معنا دار آماری بین گروه‌های خونی و دیابت بارداری وجود ندارد.

رحمانی در توضیح بیشتر گفت: من هم معتقد بودم که شواهد علمی کافی درباره این فرضیه که هر گروه خونی باید رژیم غذایی مختص به خودش را داشته باشد، وجود ندارد چرا که در کتابی با عنوان «تغذیه و مراقبت مبتنی بر تشریح» نیز عنوان شده که هیچ گونه ارتباط علمی بین این دو قضیه وجود ندارد.

البته چون این کتاب چند سال قبل انتشار یافته من مطالب جدید در این باره را هم مطالعه کردم تا بتوانم در این باره مطمئن شوم. ژورنال تغذیه بالینی آمریکا و ساینس دایرکت نیز از دیگر منابعی بود که من در این باره بررسی کردم که در آن‌ها نیز به این نکته اشاره شده بود که شواهد علمی درباره ارتباط رژیم غذایی و گروه‌های خونی وجود ندارد.

هر گروه‌ خونی باید چه غذایی مصرف کند؟

او درباره نواقص رژیم‌های غذایی مرتبط با گروه‌های خونی نیز گفت: به عنوان مثال گفته می‌شود که گروه خونی او (O) باید از رژیم پر پروتئین تبعیت کند، از نظر علمی رژیم غذایی پر پروتئین مشکل دارد، باعث کمبود کلسیم می‌شود، مشکلات کلیوی ایجاد می‌کند. بنابراین این رژیم غذایی به هیچ وجه به لحاظ علمی توصیه نمی‌شود.

همچینین ادعا می‌شود که رژیم غذایی گروه A باید مبتنی بر گیاهخوارای باشد که در گیاهخواری محض هم ما دچار کمبود ویتامین B۱۲ و ویتامین D می‌شویم. در رژیم غذایی مختص گروه خونی B نیز به این نکته اشاره شده که بعضی از خوردن بعضی از غذاهای باید اجتناب شود و برخی غذاهای دیگر خورده شود.

این پزشک تاکید کرد: اگر به رژیم‌های غذایی مختص گروه‌های خونی توجه کنیم متوجه می‌شویم که در هیچ یک از این رژیم‌ها ۴ گروه اصلی غذایی به طور کامل مورد توجه قرار نگرفته است. به همین دلیل است که گفته می‌شود شواهد علمی در زمینه ارتباط رژیم غذایی با گروه‌های خونی وجود ندارد.

موفقیت در رژیم‌های غذایی مبتنی بر گروه‌های خونی نیز موردی بوده است که نمی‌توان آن را به کل جامعه تعمیم داد. زمانی می‌توانیم یک نظریه را به کل جامعه تعمیم دهیم که در تحقیقات متعدد جواب یکسانی گرفته و این تحقیقات مبتنی بر شواهد علمی باشند.

او به رژیم غذایی مختص به گروه B خونی نیز اشاره کرد و از کمبودهای آن چنین گفت: در رژیم غذایی گروه B نیز به این نکته اشاره شده که از گندم، ذرت، عدس و گوجه فرنگی اجتناب کرده و مصرف لبنیات نیز تنظیم شود و از سبزی‌ها و تخم مرغ و گوشت قرمز و شیر کم چرب استفاده کنند.

گروه غلات یکی از منابع عمده تامین کربوهیدرات بدن است و کربوهیدرات برای تامین منبع انرژی بدن بسیار ضروری است. به عبارتی دیگر کربوهیدرات منبع بسیار ضروری و فوری و در دسترس انرژی است. گلبول‌های قرمز قادر نیستند از سایر ترکیبات گلوکز تامین کنند. عضلات حتی قادر به تبدیل چربی به کلوگز هستند.

بنابراین گلوکز باید در دسترس تمام سلول‌های بدن باشد که بهترین منبع تامین آن نیز کربوهیدرات است که عمده آن از گندم و ذرت تامین می‌شود. این در حالی است که به افراد دارای گروه خونی B نیز توصیه شده که از گندم و ذرت اجنتاب کنند که این مساله باعث بروز مشکل در تامین کربوهیدرات مورد نیاز بدن این افراد خواهد شد.